De zon die er is
maar
niet door mij gezien
niet door mij gezien
verwarring
in de aarde
en de toppen van de bomen
verdriet die er is
maar
toch overvalt
alsof darmen
een geweer vormen
er een schot
wordt gelost in de buik
de kogel langzaam
tegen het vet opbotst
duwt
zodat het vet
ineen drukt
kreunt
schreeuwt
bloed vult
er is geen ruimte meer
voor voedsel`
Geen opmerkingen:
Een reactie posten